İnvestisiya şirkətləri və ABŞ-a investisiya yatırma mexanizmi (4-cü hissə)
Menecer bir neçə fonda rəhbərlik edə bilər – bu halda ona “ailə” və ya fond qrupları deyirlər. “Uoll Strit Journell”-də göstərilən cədvəllərdə bütün fondlar idarəedici şirkətlərin adları ilə əlifba sırası ilə yerləşdirilir: “Din Uitter” – 15 fond, “Merril Linç” – 30 fond və s. və ilax. 1993-cü ilin sonunda qarşılıqlı fondların aktivlərinin 67% -i cəmi 25 şirkət tərəfindən idarə olunurdu. Mümkün qədər çox kapital cəlb etmək üçün bir idarəedici şirkət bütün mümkün üstünlükləri olan fondları yaratmağa çalışır. İnvestorun seçimi onun bu və ya digər dərəcədə gəlirlilik, etibarlılıq və likvidlik dərəcəsinə üstünlük verməsindən asılıdır. Gəlir nə qədər yüksəkdirsə, etibarlılıq da bir o qədər aşağı olur. Müxtəlif üstünlüklərə müxtəlif növ qiymətli kağızlar cavab verir. Buna görə də, qarşılıqlı fondlar vəsait qoyduqları qiymətli kağızların növündən asılı olaraq bölünür. Məsələn, pul bazarı alətlərinə (dövlət istiqrazları, valyuta və s.) vəsait qoyan fondların səhmləri yüksək etibarlı, lakin az gəlirli olur. Qiymətli kağızlara vəsaitlər yatıran gənc, inkişaf etməkdə olan müəssisələr isə riskli, lakin yüksək gəlirli olurlar.
Fondun uğurlu olmasında çox şey idarəçidən asılıdır. ABŞ-da və dünyada ən effektiv menecerlərdən biri Con Templeton və Corc Sorosdur. Sonuncunun rəhbərliyi altında 1994-cü ildə aktivləri 11 milyard ABŞ dollarına çatan fondlar var idi; 1990-1994-cü illər ərzində orta illik gəlirlilik norması 40% təşkil edirdi.
Bir qayda olaraq, menecerin fəaliyyəti fondun aktivlərinin dinamikasını hər hansı bir fond indeksi ilə müqayisə etməklə, məsələn, “Standart end Purz 500” ilə müqayisə etməklə qiymətləndirilir. İndeks – kobud şəkildə desək, bu, təxminən, fond bazarının qiymətləndirilməsidir ki, o da bu bazarda dövriyyə edən ən populyar səhmlərin dəyəri əsasında hesablanır. Onların dəyəri artırsa, indeks də artır. Əgər düşürsə, indeks də azalır. Təcrübə göstərir ki, uzunmüddətli perspektivdə bazardan “üstün olmaq” çox çətindir, buna görə də hazırda menecerlərin çoxu passiv investisiya taktikasından istifadə edirlər (indekslə investisiya). Başqa sözlə, fondun aktivləri indeksin hesablanması üçün istifadə olunan qiymətli kağızlara qoyulur. İndeksdən hər hansı bir səhm əlavə edildikdə və ya yox olduqda, fondun portfeli korrektə edilir. Bu üsul portfelin idarə edilməsi xərclərini əhəmiyyətli dərəcədə azaldır. Nəticədə indeks üzrə indeksasiya edən fondların populyarlığı əhəmiyyətli dərəcədə artıb.
Qarşılıqlı fondlar fond bazarında ən müxtəlif zövqləri və sorğuları təmin etməyə imkan verən çox çevik bir institut idi. Ona görə də, görünür, onlar getdikcə daha çox populyarlıq qazanırlar.
Teleqram qrupumuza üzv olun
